Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Sproule Devon. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Sproule Devon. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

18 Ιανουαρίου 2021

Devon Sproule - συνέντευξη (2008)


Την indie τραγουδοποιό Devon Sproule δεν πείστηκα να την ακολουθήσω σε όλο το μήκος της μέχρι σήμερα καριέρας της, η οποία μετρά 9 άλμπουμ από το 1999 ως το 2017, που λίγο-πολύ πελαγοδρόμησαν σε ό,τι λέμε (κομματάκι συγκαταβατικά κάποιες φορές, κυριολεκτικά άλλες) «συμπαθητικό». 

Πίσω πάντως στο 2007, γοητεύτηκα αρκετά από το τραγούδι "Keep Your Silver Shined", το οποίο έδωσε και τον τίτλο στον 4ο της δίσκο: υπήρχε μία πρώτης τάξης ποιητικότητα στην εύθραυστη αφήγηση για το πώς ξεθώριασε μια άδολη γυναικεία νεανικότητα γεμάτη από τα τελευταία μήλα μιας σαιζόν και από μνήμες για πικνίκ στα βουνά (της Βιρτζίνια, εν προκειμένω), δίνοντας τη θέση της σε μια νεότητα με άλλες ανάγκες και διαφορετικούς ορίζοντες. 

Με τον δίσκο να έχει φτάσει και στην Ελλάδα (μέσω της Hitch-Hyke, για όσους τη θυμούνται), επεδίωξα να επικοινωνήσω με τη Sproule. Αλλά τα επίσημα κανάλια με την Tin Angel, η οποία ήταν η εταιρεία-μεσάζοντας με την ευρωπαϊκή αγορά, δεν φάνηκε να βγάζουν αποτέλεσμα. Έτσι, έκατσα μια μέρα κι έστειλα ένα μήνυμα στο τότε MySpace, που μεσουρανούσε στο δίκτυο της προ-Facebook εποχής. Μου απαντήθηκε αμέσως, από την ίδια τη Sproule, η οποία δήλωσε πρόθυμη για μια συζήτηση.

Η κουβέντα μας δημοσιεύτηκε το 2008 στο Avopolis και αναδημοσιεύεται τώρα εδώ, με μικρές, αισθητικής φύσης τροποποιήσεις.

* οι χρησιμοποιούμενες φωτογραφίες προέρχονται από το promo υλικό που δινόταν στον Τύπο για την προώθηση του άλμπουμ Keep Your Silver Shined


Το τελευταίο σου άλμπουμ Keep Your Silver Shined (2007), είναι κάτι σαν προσωπικός φόρος τιμής στη Βιρτζίνια και τα Blue Ridge Mountains της; 

Έζησα όλη μου τη ζωή στη Βιρτζίνια και πάντοτε την αγαπούσα αυτή την πολιτεία. Όμως χρειάστηκε να παντρευτώ εδώ –ήταν ένας γάμος στην ύπαιθρο, στις όχθες του ποταμού Shenandoah!– για να κατακάτσει η αγάπη μου σε κάτι για το οποίο θα μπορούσα να γράψω. 

Υποθέτω λοιπόν ότι το Keep Your Silver Shined είναι πράγματι ένας φόρος τιμής, αλλά διπλός: στη Βιρτζίνια και στον άντρα μου, τον Paul Curreri. 

Παρ' όλα αυτά γεννήθηκες στον Καναδά, στο Kingston του Οντάριο, σωστά; Σημαίνει κάτι για σένα ο Καναδάς;

Η οικογένεια μου έχει ένα χωριάτικου στιλ εξοχικό στο Κεμπέκ, βόρεια του Μόντρεαλ, δίχως καν ηλεκτρισμό. Πηγαίνω κάθε χρόνο εκεί για να γράψω, να απολαύσω τη φύση και να δω τους δικούς μου. Έτσι ο Καναδάς αποτελεί κι αυτός ένα υπέροχο κομμάτι στη ζωή μου, όμως είναι η Βιρτζίνια που παραμένει πάντα στην καρδιά μου. 

Τι σε ενέπνευσε αλήθεια για να γράψεις το ομώνυμο τραγούδι στο Keep Your Silver Shined; Είναι εντυπωσιακό ότι ένα 25άχρονο κορίτσι έγραψε στίχους οι οποίοι δείχνουν να αντικατοπτρίζουν μια ολόκληρη ζωή...

Αυτό είναι ένα από τα bonus του να ζεις στη Βιρτζίνια: όπου κι αν κοιτάξεις, θα βρεις έναν όμορφο στίχο! (γέλια) 

Το τραγούδι "Keep Your Silver Shined", για να το πω έτσι γενικόλογα, μιλάει για το πώς να κρατάς τα καλά πράγματα στη ζωή σου σε καλή κατάσταση και παράλληλα να ψάχνεις να την πλουτίσεις με ακόμα περισσότερα καλά. 

Ίσως όμως να είναι κι ένα τραγούδι ισορροπίας. Της ισορροπίας μεταξύ των χαρών μιας σταθερής, δυνατής σχέσης και της επιθυμίας να είσαι νέος και να έχεις ρομαντική διάθεση. 

Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από τη συνεργασία σου με τη Mary Chapin Carpenter, για τη διασκευή του "Weeping Willow";

Η Mary Chapin μου έστειλε ένα e-mail που έλεγε πάνω-κάτω τα εξής: 
«Αγαπητή Devon, είμαι κι εγώ μια τραγουδοποιός από την κεντρική Βιρτζίνια. Άκουσα ένα από τα τραγούδια σου στον τοπικό μας ραδιοσταθμό και αγόρασα κάποια σου CD». 

Ήταν ένα πανέμορφο e-mail και χάρηκα πολύ όταν το έλαβα. Με τον καιρό, με κάλεσε να ανοίξω μία από τις συναυλίες της εδώ στο Charlotesville κι έκτοτε παραμείναμε φίλες δια αλληλογραφίας. Όταν λοιπόν ετοίμαζα το Keep Your Silver Shined της έστειλα ορισμένες πρώιμες μίξεις του άλμπουμ και προσφέρθηκε να κάνει φωνητικά. Έδωσε άλλον αέρα στην ηχογράφηση, όταν ήρθε στο στούντιο... Τι πανέμορφη φωνή! 

Κυκλοφόρησες τον πρώτο σου δίσκο όταν ήσουν μόλις 16 χρονών και πριν 2 χρόνια παντρεύτηκες τον Paul Curreri. Έχεις ποτέ νιώσει ότι οι προσωπικοί σου ρυθμοί τρέχουν πιο γρήγορα από την ηλικία σου; 

Νομίζω ότι ο τρόπος με τον οποίον μεγάλωσα με ώθησε να προχωρήσω γρηγορότερα από τους συνομηλίκους μου σε πράγματα όπως το να δίνω συναυλίες και το να ηχογραφώ δίσκους. Μεγάλωσα βλέπεις στο Twin Oaks, μια κοινότητα ίσων δικαιωμάτων χωρίς ατομική ιδιοκτησία (περισσότερα εδώ). Με τη βοήθεια και την υποστήριξη των γονιών μου εξερεύνησα διάφορες μορφές εκπαίδευσης (δημόσια, ιδιωτική, ιδιαίτερα, Montessori, ακόμα και περιόδους δίχως σχολείο!), πριν πάρω την απόφαση να εγκαταλείψω τη μάθηση, όταν ήμουν 16. 

Αυτό το έκανα γιατί ήθελα να αφιερώσω όλον μου τον χρόνο στη μουσική. Μεγάλωσα άλλωστε με κάμποση μουσική γύρω μου –και τέχνη, γενικότερα– ενώ έμαθα να έχω περιέργεια (μεγάλη περιέργεια!) και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου. Ήταν μεγάλη απόφαση για εκείνη την ηλικία, σίγουρα. Αλλά έμοιαζε σωστή και δεν την έχω μετανιώσει. 

Στα μουσικά περιοδικά σου βάζουν την ταμπέλα folk ή αυτήν της τραγουδοποιού. Πόσο θεωρείς ότι σε αντιπροσωπεύουν; 

Ο γαμπρός μου Matt Curreri, μουσικός ο οποίος ζει και εργάζεται στην Καλιφόρνια, ονόμασε κάποτε τη μουσική μου «Hot Wifey Back Porch Jazz»! Υποθέτω ότι, μέχρι να αναγνωριστεί αυτό ευρύτερα ως όνομα είδους, μπορώ να συμβιβαστώ και με το folk και με το τραγουδοποιός! (γέλια) 

Εκείνο που με ευχαριστεί είναι ότι η μουσική μου αρέσει και σε νεαρά ακροατήρια, αλλά και στους πιο ηλικιωμένους φίλους των παραδοσιακών ήχων. Εδώ στην Αμερική, πάντως, υπάρχει μια εμμονή με τις ταμπέλες. Γι' αυτό, ξέρεις, μου αρέσει πολύ όταν παίζω στην Ευρώπη, γιατί οι άνθρωποι εκεί δεν δίνετε μεγάλη σημασία σε τέτοια πράγματα. Πραγματικά το εκτιμώ αυτό...

Είναι στα πλάνα σου λοιπόν να έρθεις προς Ευρώπη; Ίσως κάνοντας κι ένα πέρασμα από την Ελλάδα; 

Θα παίξω στην Ελλάδα με την πρώτη ευκαιρία που θα μου δοθεί, είναι κάτι που το θέλω πολύ. Για την ώρα έχω κλείσει μόνο μερικές εμφανίσεις σε βρετανικά φεστιβάλ, το καλοκαίρι. Μετά θα δούμε τι άλλο μπορεί να γίνει.